Jubileusz 100-lecia Parafii w Żabnicy

Wieś Żabnica położona jest w Beskidzie Żywieckim w dolinie pomiędzy górą Prusów (1010 m n.p.m.) a wzniesieniem Abrahamów (865m n.p.m.). Od wschodu Żabnicę zamyka góra Romanka (1366m n.p.m.). Od granicy z Węgierską Górką do schroniska na Hali Boraczej jest 10 km.
Początek historii Żabnicy sięga XVI wieku. Wioska należała wtedy do rodziny Komorowskich, później do Cecylii Renaty, żony króla Jana Kazimierza, następnie do rodziny Wielopolskich, a w końcu stała się własnością książęcej rodziny Habsburgów.
Żabnica w XVII wieku należała do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Radziechowach. Od 1673 roku po odłączeniu od parafii Radziechowy została przyłączona do bliżej położonej, erygowanej w Milówce w 1625 roku parafii p.w. Matki Bożej Wniebowzięcia.
Pod koniec XIX wieku mieszkańcy Żabnicy zaczęli myśleć o uniezależnieniu się od parafii w Milówce, ponieważ niektórzy z nich do kościoła parafialnego mieli około 15 km.
W tej sytuacji wikariusz parafii w Milówce ks. Jan Figuła za zgodą swojego proboszcza ks. Tomasza Ciszka zorganizował Komitet Budowy Kościoła. W 1910 roku przystąpiono do budowy własnego, drewnianego kościoła. Zwożono drewno z lasu gminnego oraz ofiarowane również przez arcyksięcia Karola Stefana Habsburga.
Kronika parafialna tak zapisała tamte wydarzenia: „Za inicjatywą Wielebnego ks. Jana Figuły, wikariusza w Milówce rozpoczęto w roku 1910 budowę kościoła drewnianego, za panowania cesarza Franciszka Józefa I, za pontyfikatu Piusa X, za rządów w diecezji krakowskiej Księcia Biskupa Kardynała Jana Puzyny. Proboszczem w Milówce był ks. Tomasz Ciszek, a wójtem w Żabnicy Jan Piwowar”.
Cieśle z Żabnicy pod nadzorem majstra w czynie społecznym budowali kościół, który w 1914 roku został wykończony i wyposażony w potrzebne obrazy, ołtarze i przedmioty liturgiczne. W 1914 roku następca ks. proboszcza Tomasza Ciszka, ks. proboszcz Piotr Padykuła dokonał jego uroczystego poświęcenia. W 1915 roku dobudowano do kościoła dzwonnice i zakupiono dwa dzwony, które w 1916 i 1917 roku zostały zarekwirowane przez wojskowe władze austriackie. Zakupiono również grunt pod cmentarz parafialny.
Dekretem Kurii Biskupiej w Krakowie z dnia 24 kwietnia 1918 roku, po oddzieleniu od parafii w Milówce, erygowano w Żabnicy samodzielna stację duszpasterską tj. parafię p.w. Matki Bożej Częstochowskiej z ekspozytorem posiadającym władzę proboszczowską.